Bu yapbozları bir arkadaşım hediye getirmişti. Bıdıkların kağıt kemirme merakları geçince -20 aylıklardı sanırım- ilk yapbozlarımızla tanıştık. Resimleri çok sevimli, kartonların kalınlığı kolay kolay kırılmayacak kıvamda, minik ellerin parçaları birleştirebilmesi için yeterinde büyük ve parçaların girintileri çıkıntıların tam onların yaşına uygun zorlukta.
Önce ne yapılacağını anlamadılar, hepsini ben yaptım, yaparken aa bu koyunun parçasıymış, aaa bu da helikopter oldu, haydi traktörün diğer parçasını bulalim, o değil, bu değil, yaşasın bulduk, traktörü yaptık filan diye epey anlattım. Özellikle ilk başta birleşen resmi alıp başka yere taşımak istediklerinde ortadan ayrıldığı için çok sinirlendiler, onlara bunuların yapboz olduğunu istersek tekrar tekrar beraber yapabileceğimizi anlattım, 2. 3. denememizde alıştılar, şimdileri artık kendileri yapıyor, birleştirdiğimiz ojbenin hemen adını söyliyor, hayvansa sesini taklit ediyoruz, araçsa ses efekti yapıyoruz.
Oynayıp sıkıldıklarında artık kendileri toplayıp kutularına koyuyorlar, parçalar kaybolmasın diye diye anne de dolabımıza saklıyor :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder