Çocuklar ilk doğduklarında anne karnında beraber olmalarının verdiği alışkanlık ve güven hissi devam etmesi 2 ay kadar aynı park yatakta yatırdım ve benimle aynı odada kaldılar. Daha sonra eller kollar oynamaya, birbirlerine çarpmaya başladıklarında kendi odalarında kendi yataklarına uyutmaya başladım.
İlk aylarda kendi kendilerine uyuyabiliyorlardı, ama gaz olayı işin içine girince ev tipi anakucakları için sallamaya başladık. Anakucağında sallayıp uyutuyoruz, yatağa koyuyoruz, hop yarım saat sonra uyanıyorlar, haydi sil baştan, tekrar salla-uyut-yatağa koy-uyansın bu döngü sabaha kadar devam eder, anne işe mosmor gözlerle uykusuz işe gider. Bu şekilde sallanıp uyuma olayı taaaaam 17 ay devam etti.
Uykusuzluğun annenin canına tak ettiği bi gece "koca adam oldunuz yatın bakayım yataklarınızda" dedim, o gece 2 saate kadar direndiler, tabii bu süre içinde hiç yalnız bırakmadım, yanlarında oldum, pışpışladım, en sonunda o kadar çok uykulardı var ki yorulup uyuyakaldılar. Sonraki günler anakucağını yine istediler, koyduk ama sallamadık, baktılar sallanma bitmiş biraz pışpışla uyudular. Sadece gece ilk uykuya geçiş biraz sancılı oldu, ama kararlı davranınca ve 5 güne varmadan tüm sallanma faslı bitti.
Bu kendi kendine alıştırma sürecinde bence en önemli konu evdekilerin tutarlı davranmasıdır, babaannemiz ve bakıcımızla da yöntem üzerinde anlaştık. Hatta sonrasında el/ayak alışkanlığımıza rağmen iyice unutmaları için uzun bir süre sallamamaya çok ama çok dikkat ettik.
Artık 28 aylık olduk, yaklaşık 10 aydır kendi kendimize uyuyoruz, deliksiz bir uyku mu hayır, her gece mutlaka biri kalkar, hele de kış olduğu için geceleri burunları tıkanıyor, soğuk hava nemlendiricisi çalıştırıyoruz, ama bir yere kadar yardımı oluyor.
Velhasıl uyku konusundan yatağına ve kendi kendine uyumaya alıştırmaktan korkmayın, çocuğu ağlatmak olarak düşünmeyin, bebek kendini sözcüklerle ifade edemediği ve tek iletişim yöntemi ağlamak olduğu için ağlıyor, aslında : "anne ben sallanmaya alıştım, kendi kendime nasıl uyunur bilmiyorum, n'olur yardım et, çok uykum var" diyor. Ağlarken odasında yalnız bırakmayın sakinleştirin, sarılın, dokunun, öpün, pışpışlayın, daha anlamaz demeyin ne yapması gerektiğini defalarca anlatın, sizin ses tonunuzdan anlayacak, rahatlayacaktır.
Yeni yılı uyku ile açtık, deliksiz uyku dolu geceleriniz olsun.
Mutlu yıllar ...
Pazartesi, Ocak 02, 2012
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder